Ik ben nog steeds degene die door de weg is gewezen waarheen je kan gaan, zonder zeker te weten óf je en wanneer je waar komt. Ik volg die weg, na bijna vijftig jaar in Zuid-Afrika, met stijgende verwondering over de nieuwe loten aan de oude stam hier in Berg en Dal. Nieuwe loten die een eeuwenoude provincie weer in een fase van nieuwe hoop brengt.
Na een benoeming voor het (Nederlands) vicariaat van Zuid-Afrika heb ik de geboorte van het vicariaat-generaal van zuidelijk Afrika meegemaakt, in 1968. Daarin moesten zowel het Engelse als het Nederlandse vicariaat op zoek naar een nieuwe gezamenlijke identiteit en beleid. Dit betrof een groot gebied, dat zelfs het huidige Zambia insluit. Zelf heb ik onder andere als regens van de studie en fondswerver voor zuidelijk Afrika de bouw van een eigen studiehuis en klooster in Pietermaritzburg kunnen verwerkelijken. Sinds 4 oktober 2005 heeft dit de status van klooster. Tot vandaag toe ben ik nog steeds de fondswerver voor zuidelijk Afrika. De overhandiging aan een nieuwe generatie staat nu te gebeuren.
Na mijn terugkeer naar Nederland, eind augustus 2012 (lees hier een artikel uit die tijd), ben ik van 2013-2017 socius van de provinciaal geweest. Daarna ben ik prior gekozen in april 2017. Ik houd pastoraal contact met en ga voor in de Dominicuskerk van de Effataparochie in Nijmegen. Tevens ben ik lid van het provinciaal consilie en lid van de toelatingscommissie van de Nederlandse Provincie.
Ik ben altijd gefascineerd geweest door het Circus. Ik was er altijd wanneer er een in de buurt was. De Weg en een dominicaanse huisvriend (Bonaventura Janssen o.p) heeft mij naar Huissen en Zuid-Afrika geleid. Het dominicaan zijn brengt mij nog steeds nieuwe perspectieven en mogelijkheden om deze zoektocht en wat mijn leven getekend heeft ook nu nog onverminderd voort te zetten.
De Tweede Wereldoorlog en de Oversteek (zo heet de tweede Waalbrug in Nijmegen, op de plek waar de Amerikanen in september 1944 de rivier over staken) hebben mijn leven bepaald: geboren in Nijmegen in 1936 was ik toeschouwer toen de bevrijders uit de hemel vielen.
Op een nieuwe manier hoop ik nog steeds een bruggenhoofd te kunnen zijn voor de nieuwe generatie om de provincie naar de toekomst te leiden.
