Ik ben Jacques van der Lee. Als jongste uit een gezin van twaalf kinderen ben ik, geboren in 1939, opgegroeid in de dominicaanse parochie De Goorn in Noord-Holland. In 2011 gaf deze parochie na 375 jaar het dominicaanse stokje over aan het Haarlemse bisdom. Als naaste buren had mijn familie een uitstekende band met de dominicanen. Ook de dominicanessen (van Neerbosch) waren niet onbekend voor mij. Jarenlang was ik misdienaar in het Goornse convent. Twee van mijn zussen traden in hun congregatie.
In 1960 deed ik mijn professie in de Orde en in 1967 – een jaar na mijn priesterwijding – kwam ik in het basispastoraat terecht op de voormalige Nederlandse Antillen. Vier jaar werkte ik op Curaçao en vanaf 1971 in Aruba, in verschillende parochies. De laatste twee decennia heb ik me bezig gehouden met vormingswerk in een pastoraal centrum, door ons dominicanen opgezet, met name met echtparen en jongeren in weekends. Dit soort pastoraat ligt meer in dominicaanse geest.
Met veel dankbaarheid denk ik terug aan mijn ‘Antilliaanse’ jaren en aan de warmte en hartelijkheid die ik ondervond. Gerepatrieerd in 2009 nam ik mijn intrek in het toen nog bestaande convent op de Kronenburgersingel in Nijmegen. In 2014 verhuisde ik naar Berg en Dal.
Na mijn ’tropenjaren’ ben ik verbonden met de lopende zaken van het Provinciaal Archief. Vanuit mijn (kerk)historische interesse heb ik de laatste tien jaar bijgedragen aan het boek Dat gekke volk daar. 375 jaar dominicanen in De Goorn. Ook schreef ik artikelen in o.a. Tijdschrift voor Nederlandse Kerkgeschiedenis, om de horizon van Nederlandse kerkhistorici te verbreden met een Antilliaans werkveld en een dominicaans gezicht in die wereld te laten zien.
Lees een interview uit 2015: ‘Ik was een werkpaard’
Lees een achtergrondartikel over Nederlandse broeders op de Antillen
Lees een achtergrondartikel over Vijf dominicaanse pastoors-historici op de Antillen